Θα σας γυρίσω κάποια χρόνια πίσω (για τον καθένα θα είναι διαφορετικό το νούμερο), σε κάποια χρονιά του γυμνασίου, για να θυμηθούμε κάποιους κανόνες της φυσικής που αφορούν στην ενέργεια! Υπάρχει ένας κανόνας που λέει ότι η ενέργεια δεν χάνεται και δεν γεννάται από το μηδέν. Η ενέργεια μετατρέπεται από μία μορφή σε μία άλλη. Για παράδειγμα, ανάβοντας τον βραστήρα για να ζεστάνουμε νερό, χρησιμοποιούμε την ηλεκτρική ενέργεια για να την μετατρέψουμε σε θερμική. Ή για να κινήσουμε το όχημά μας, χρησιμοποιούμε την χημική ενέργεια για την μετατροπή σε κινητική και ούτω καθεξής.

Η επιστήμη όμως έχει προχωρήσει και μας επιτρέπει να αποθηκεύσουμε την ενέργεια για μελλοντική χρήση! Χαρακτηριστικό παράδειγμα στην καθημερινότητά μας, είναι το powerbank (καθόλου τυχαίο όνομα), το οποίο εμένα, όπως φαντάζομαι και εσάς, με έχει “σώσει” ουκ ολίγες φορές σε μία δύσκολη στιγμή που μου τελείωνε η μπαταρία και δεν υπήρχε στον ορίζοντα κάποια προσβάσιμη πρίζα.

Προσωπικά, αυτοί οι κανόνες τις φυσικής, μου θυμίζουν και τους κανόνες του χρήματος. Δηλαδή, το γεγονός ότι κάποιος για παράδειγμα έχει στα χέρια του 1000€ σήμερα, συνήθως σημαίνει ότι έχει δαπανήσει κάποιο χρόνο, ενέργεια και έχει εκμεταλλευτεί κάποιες γνώσεις για να τα παράξει. Και λέω συνήθως γιατί δεν αναφέρομαι στις περιπτώσεις δωρεάς ή απόκτησης τους από τύχη. (Και μη μου πείτε ότι το τζόκερ απαιτεί ενέργεια..5 βούλες στην τύχη συμπληρώνουμε).

Έστω λοιπόν ότι ένας άνθρωπος εργάστηκε κάποιες ώρες για να παράξει το ποσό των 1500€ σε ένα μήνα. Με αυτά τα χρήματα εξυπηρέτησε κάποιες ανάγκες με αποτέλεσμα σήμερα να έχει 100€. Τα υπόλοιπα δεν χάθηκαν, απλά άλλαξαν χέρια και μορφή. Για παράδειγμα, το ποσό των 150€ μετατράπηκε σε super market.

Άρα βασιζόμενοι στα παραπάνω, βγάζουμε το εξής συμπέρασμα. Η ενέργεια, η οποία αποκτάται μέσω της δαπάνης χρήματος (π.χ. ΔΕΗ), αποθηκεύεται για μελλοντική χρήση. Το χρήμα, το οποίο αποκτάται μέσω της δαπάνης χρόνου, ενέργειας κτλ όπως είπαμε πριν, επίσης αποθηκεύεται για μελλοντική χρήση. Ταυτόχρονα, οι γνώσεις και η εμπειρία προστίθενται και αποθηκεύονται στο μυαλό μας για μελλοντική χρήση.

Το μόνο που δεν αποθηκεύεται είναι ο χρόνος!!! Και φυσικά δεν εννοώ μόνο τον εργασιακό μας χρόνο, αλλά και τον χρόνο που αφιερώνουμε στα παιδιά μας, στην οικογένειά μας, στους φίλους μας και φυσικά στον εαυτό μας. Από την ημέρα που γεννιέται ένα παιδί, αυστηρά για 365 μέρες θα είναι μηνών, αυστηρά για 6 χρόνια θα είναι νήπιο, καθώς επίσης αυστηρά για τα υπόλοιπα το πολύ 10 χρόνια θα είναι πολύ εξαρτώμενο από τους γονείς του. Άρα, αυτός ο χρόνος δεν μπορεί να αποθηκευτεί και να χρησιμοποιηθεί αργότερα, ΕΥΤΥΧΩΣ! Φανταστείτε την εικόνα αν γινόταν κάτι τέτοιο! Μία μητέρα να σπρώχνει το εικοσάχρονο παιδί της στις κούνιες.

Επομένως, με δεδομένο ότι γνωρίζουμε πως ο χρόνος είναι πεπερασμένος (βέβαια δεν γνωρίζουμε ακριβώς πόσος μας μένει, αλλά αυτό είναι μία άλλη κουβέντα), θα ήταν ωφέλιμο να γίνει καλή και σωστή κατανομή, στο βαθμό που είναι εφικτό πάντα.

Πού θέλω να καταλήξω με όλα τα παραπάνω;

Ο χρόνος εργασίας μας πριν την συνταξιοδότηση είναι συγκεκριμένος και κατά μέσο όρο περίπου 40 χρόνια. Επί περίπου 220 μέρες από τις 365, επί 8 ώρες ημερησίως, συνεπάγεται ότι θα εργαστούμε συνολικά περίπου 70.400 ώρες. Να είμαστε καλά φυσικά και όλα θα γίνουν. Αν κατά μέσο όρο πληρωνόμαστε για την εργατοώρα μας με 15€, τότε θα παράξουμε συνολικά 1.056.000€ στη διάρκεια όλων των ετών, που αυτό σημαίνει ένα κατά μέσο όρο ετήσιο εισόδημα 26.400€, δηλαδή 2.200€/μήνα. Δηλαδή θα έχουμε μία αξιοπρεπή ζωή.

Δεδομένου λοιπόν ότι ο χρόνος εργασίας δεν αποθηκεύεται για μελλοντική χρήση, είναι ξεκάθαρό και μαθηματικά αποδεδειγμένο ότι το μόνο που μπορούμε να αποθηκεύσουμε σήμερα, είναι κάποια από τα χρήματα που παράγουμε, επενδύοντας σε αποταμιευτικά προγράμματα, τον σημερινό μας χρόνο.

Και γιατί να τα αποθηκεύουμε-αποταμιεύσουμε;

Για τον ίδιο ακριβώς λόγο που ενώ έχουμε μπαταρία στο κινητό μας, προαγοράζουμε ενέργεια (πληρώνοντας εκ των προτέρων ρεύμα) για να αποθηκεύσουμε την ενέργεια στην οποία έχουμε πρόσβαση εκείνη την στιγμή, για μελλοντική χρήση σε περίπτωση ανάγκης.

Τα αποταμιευτικά προγράμματα δεν είναι τίποτα περισσότερο από ένα powerbank!

Όλοι ονειρεύονται, όταν θα βγουν στην σύνταξη, (που τότε θα έχουν πολύ χρόνο για τον εαυτό τους), να κάνουν ταξίδια και εκδρομές με την ησυχία τους χωρίς άγχος και υποχρεώσεις. Ανάμεσα από το Λούβρο και τον πύργο του Άϊφελ, ανάμεσα στα Γιάννενα και τα Ζαγοροχώρια, τότε είναι που θα χρειαστούν πραγματικά το powerbank και κατα συνέπεια τα αποταμιευτικά προγράμματα.

Δείτε πώς μπορούν να βοηθήσουν τα συνταξιοδοτικά προγράμματα σε αυτή την κατεύθυνση.

Πηγή: nextdeal.gr